https://www.toglic.com/en/
crossroads

https://nces.ed.gov/nceskids/createagraph/

graphs you can do

http://ts.sch.gr/repo/online-packages/gym-omirika-epi-a-b/
oμηρικά  έπη

http://ts.sch.gr/repo/online-packages/gym-irodotou-a-b/g02-web/htms/
Ηροδότου ιστορία

Προτεινόμενα ιστορικά μυθιστορήματα

 Παναγιώτης Αγαπητός, Το Εβένινο Λαούτο, Εκδ. Άγρα, Αθήνα 2003.

Ελένη Βαλαβάνη, Στο Μυστρά των Παλαιολόγων, Εκδ. Δωδώνη, Αθήνα 1971.

Βέρα Μουταφτσιέβα, Εγώ η  Άννα Κομνηνή, Εκδ. Νέα Σύνορα, Αθήνα 1996.

Λεία Βιτάλη, Ιερή Παγίδα. Το απόκρυφο Χρονικό της Κωνσταντινούπολης, Εκδ. Πατάκη, Αθήνα 2006.

 __________, Το παραμύθι του μεγάλου φόβου, Εκδ. Καστανιώτης, Αθήνα 2000.

Παναγιώτης Κανελλόπουλος, Γεννήθηκα στα 1402, Εκδ. Εστία, Αθήνα 1980.

Ισμήνη Καπάνταη,  Απειρωτάν και Τούρκων, Εκδ. Εστία, Αθήνα 1990.

________, Το άλας της γης, Εκδ. Καστανιώτης, Αθήνα 2002.

Κώστας Δ. Κυριαζής, Αγνή η Φράγκα. Οι τελευταίοι Κομνηνοί,  2 τόμοι, Αθήνα 2010.

________________, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος. 1404-1453, Αθήνα 2010.

Μαρία Λαμπαρίδου-Πόθου, Πήραν την Πόλη πήραν την…, Εκδ. Κέδρος, Αθήνα 1997.

Γιώργος Λεονάρδος, Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος ο ελευθερωτής, Εκδ. Λιβάνης, Αθήνα 2005.

_________, Ο τελευταίος Παλαιολόγος, Εκδ. Λιβάνης, Αθήνα 2008.

 _________, Η Ωραία Κοιμωμένη του Μυστρά, Αθήνα 2003.

Μαριάννα Κορομηλά, Η Μαρία των Μογγόλων,  Εκδ. Πατάκη, Αθήνα 2006.

Mika Waltari, Ιωάννης Άγγελος, Εκδ. Καλέντης, Αθήνα 2003.

Άγγελος Σ. Βλάχος, Οι τελευταίοι Γαληνότατοι, Εκδ. Εστία, Αθήνα 2006

http://eranistis.net/wordpress/2016/11/19/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%B2%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B5-%CE%B4%CF%89%CF%81%CE%B5%CE%AC%CE%BD-%CF%84%CE%BF-%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CE%BF%CF%8D%CE%B4%CE%B1-%CE%AE-%CF%83%CE%BF%CF%85/

ΣΟΥΙΔΑ ΛΕΞΙΚΟ

http://chronas.org/

read history with this

Non esiste alcun dovere della vita,
vi è solo il dovere dell’essere felici.
Per questo solo, noi siamo al mondo,
e con tutti i doveri
e con tutta la morale
e con tutti i comandamenti
difficilmente ci si rende felici l’un l’altro,
perché non si rende felici se stessi.

Se l’uomo può essere buono,
lo può essere solo
se egli è felice,
se egli ha in se stesso armonia,

quindi se egli ama.
Questo è stato l’insegnamento,
il solo insegnamento del mondo;
Questo diceva Gesù,
questo diceva Budda,
questo diceva Hegel.

Per ognuno l’unica cosa importante al mondo è:
la propria interiorità
la propria anima
la propria capacità di amare.
Se queste sono in ordine
si possono mangiare miglio o dolci,
portare stracci o gioielli.
Allora il mondo risuonerà chiaramente con l’anima,
tutto è buono,
tutto è in ordine.

(Hermann Hesse)

Με την κατάκτηση των Βαλκανίων οι Οσμανλήδες έρχονται αντιμέτωποι με μια νέα κατάσταση. Την διοίκηση μιας αχανούς αυτοκρατορίας. Από ένα μικρό σουλτανάτο της κεντρικής Μικράς Ασίας, με πληθυσμό τουρκομανικό, εξελίσσονται σε μια πολυεθνική αυτοκρατορία με πλήθος διαφορετικών λαών, θρησκειών και παραδόσεων, εν πολλοίς ξένων προς την τουρκομανική παράδοση και κουλτούρα. Έλληνες, Αλβανοί, Σλάβοι, Βούλγαροι, Εβραίοι και πολλοί ακόμη λαοί έπρεπε να ενταχθούν λειτουργικά στην αχανή αυτοκρατορία που δημιούργησαν οι απόγονοι του Οσμάν. Μια δύσκολη πρόκληση που απαιτούσε μαεστρία διπλωματική και πυγμή στρατιωτική, σε δόσεις όμως που ποίκιλαν ανάλογα με την περιοχή και το λαό που καλούνταν να υποτάξουν κάθε φορά οι Οσμανλήδες. Ουσιαστικά ο βαλκανικός κορμός, μέχρι το 1460, έχει υποκύψει στους Οθωμανούς «γαζήδες», τους μαχητές της πίστης, που διεξάγουν την «τζιχάντ», τον ιερό πόλεμο, σύμφωνα με τα κελεύσματα του ιερού Κορανίου. Το έργο της κατάκτησης αποδείχτηκε σχετικά εύκολο, αφού οι αδελφοκτόνοι πόλεμοι των Βυζαντινών είχαν κατακερματίσει την άλλοτε κραταιά βυζαντινή αυτοκρατορία σε μικρά και ασθενικά δεσποτάτα, που αδυνατούσαν να προτάξουν μια ενιαία αντίσταση στους Οσμανλήδες γαζήδες. Όταν εξασφαλίστηκε η ειρήνη οι Οθωμανοί προχώρησαν σε επιχειρήσεις πληθυσμιακής ανανέωσης, κυρίως για την εκμετάλλευση των εδαφών και την συνακόλουθη φορολόγηση. Ακολουθώντας το παράδειγμα των βυζαντινών αυτοκρατόρων, εγκαθιστούν Τούρκους νομάδες της Ανατολίας (γιουρούκους και κονιάρους) στην Μακεδονία και την Θράκη. Ο σουλτάνος στη νέα του πρωτεύουσα, την Ιστανμπούλ, ήθελε να αισθάνεται ασφαλής στηριζόμενος σε πιστούς μουσουλμανικούς πληθυσμούς. Έχοντας θριαμβεύσει στα πεδία των μαχών, οι Οσμανλήδες θα δοκιμάζονταν πλέον στη διαχείριση των λαών που κληρονόμησαν από την καταρρέουσα βυζαντινή αυτοκρατορία.

Λίγα μας είναι γνωστά για τον πληθυσμό της αυτοκρατορίας.Οι πληθυσμοί της Μικράς Ασίας, ήδη από τον 12^ο αιώνα, είχαν μπει στη διαδικασία του εξισλαμισμού, πράγμα που δεν μπορούσε να συμβεί στις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές των Βαλκανίων που κυριαρχούσαν οι χριστιανοί Έλληνες, Αλβανοί και Σλάβοι στα νότια και στις παράλιες περιοχές και οι Ρουμάνοι χριστιανοί στα βόρεια του Δούναβη. Αυτούς τους ετερόκλητους πληθυσμούς έπρεπε οι απόγονοι του Οσμάν, αφού τους κατέκτησαν, να τους διοικήσουν. Και το κατάφεραν, εγκαθιστώντας για περίπου 400 χρόνια την δική τους ειρήνη στα Βαλκάνια, την pax ottomanica.

Πρέπει να τονιστεί ότι οι Οσμανλήδες δεν είχαν ιδέα τού τι σημαίνει κοσμικό κράτος. Ο Σουλτάνος εφαρμόζει τηνcharia, τον θείο νόμο που διαχωρίζει τους υπηκόους του στους moslem, τους πιστούς και τους zimmi, τους προστατευόμενους μη μουσουλμάνους της αυτοκρατορίας. Οι τελευταίοι, ονομάζονται και gavur (γκιαούρης ελληνιστί), προστατεύονταν όσο τηρούσαν την ισλαμική νομιμότητα και πλήρωναν τον κεφαλικό φόρο. Στα Βαλκάνια, την περιοχή του Ρουμ για τους Οσμανλήδες, οι «άπιστοι» υπερτερούσαν πληθυσμιακά των πιστών του Προφήτη. Έπρεπε λοιπόν να βρεθεί ένας τρόπος ενσωμάτωσης των zimmi στο οργανισμό της αυτοκρατορίας, παρότι η τελευταία τους θεωρούσε υπηκόους δεύτερης κατηγορίας και τους επέβαλε αρκετούς περιορισμούς, όπως την απαγόρευση χρήσης του πράσινου χρώματος στο ντύσιμο τους ή την απαγόρευση να χτίζουν σπίτια ψηλότερα των μουσουλμάνων. Έτσι η οθωμανική εξουσία δημιουργεί έναν από τους σημαντικότερους και ευφυέστερους θεσμούς στην αυτοκρατορία, το millet, δηλαδή μια θρησκευτική κοινότητα. Η μετάφραση του millet, λανθασμένα, ταυτίζεται με την δυτική έννοια του έθνους. Καμία όμως σχέση δεν είχε με το έθνος, αλλά με την θρησκευτική κοινότητα στην οποία κάποιος ανήκε. Το Rum millet δεν σήμαινε το έθνος των Ρωμαίων, αλλά την θρησκευτική κοινότητα των χριστιανών των Βαλκανίων, στην οποία ήταν ενταγμένοι όλοι οι χριστιανοί Έλληνες, Αλβανοί, Σέρβοι, Βούλγαροι, Βλάχοι. Κεφαλή του κάθε millet είχε οριστεί ένας millet Bachi με αρμοδιότητες στο οικογενειακό δίκαιο, την θρησκεία, τα σχολεία, τα νοσοκομεία. Το κάθε millet ακολουθούσε τους κανόνες της θρησκείας του, σε θέματα ηθικής και θεολογίας, ενώ στους υπόλοιπους τομείς της ζωής ακολουθούσε τους νόμους της αυτοκρατορίας. Από τις πρώτες ενέργειες του Μεχμέτ Β΄ μετά την άλωση της Πόλης, είναι να βρει και να αναγορεύσει Πατριάρχη του Rum millet τον Γεώργιο Σχολάριο Γεννάδιο, ενώ παράλληλα του παραχωρεί και ορισμένα προνόμια. Αντίστοιχα προνόμια παραχωρούνται και στα άλλα δυο millet των Αρμενίων και των Εβραίων με τον Μεχμέτ Β΄ να διορίζει μεγάλο ραβίνο τον Μωυσή Καψάλη. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι η βάση της οργάνωσης της οθωμανικής αυτοκρατορίας ήταν θεοκρατική, χωρίς όμως να επιδιώκει τη σύγκρουση των θρησκειών, αλλά αντίθετα μια πολιτική συνύπαρξης. Ειδικά σε περιοχές με πλειοψηφούν χριστιανικό στοιχείο οι Οθωμανοί έδωσαν πλήθος προνομίων και διοικητική αυτονομία, συνεργαζόμενοι με τους ντόπιους, παρά εξοβελίζοντας τους, εγκαθιστώντας την περίφημη «οθωμανική ανεκτικότητα» της pax ottomanica.

Από νωρίς οι Οσμανλήδες διαπίστωσαν ότι ο έλεγχος της βαλκανικής, τόσο λόγω απόστασης από την Πόλη, όσο και λόγω γεωγραφικής διαμόρφωσης ήταν ένα στοίχημα που έπρεπε να κερδίσουν. Η βόρεια Αλβανία, το Μαυροβούνιο, περιοχές της Ηπείρου, η Πελοπόννησος και τα νησιά του Αιγαίου απολαμβάνουν μια αυτονομία πραγματική, που περιοριζόταν μόνο από έναν φόρο, που πολλές φορές «ξεχνούσαν» και να πληρώσουν… Η διατήρηση των αυτόνομων κοινοτήτων ήταν μια ρεαλιστική προσαρμογή στις τοπικές συνθήκες και συνέβαλε στην διατήρηση της Οθωμανικής κατοχής για τέσσερις εκατονταετίες στα Βαλκάνια.

Οι Πελοποννήσιοι είχαν, πέρα από τα προνόμια και τις υποχρεώσεις των λοιπών αυτόνομων κοινοτήτων, και το πλεονέκτημα να ασκούν πραγματικό «lobbying» στην ίδια την πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας.

Στα νησιά του Αιγαίου επικρατούσε παρόμοιο καθεστώς με αυτό της Μάνης. Σε πολλά από αυτά υπήρχε παράδοση αυτοδιοίκησης ήδη από τα ρωμαϊκά και βυζαντινά χρόνια. Οι Κυκλάδες επί τουρκοκρατίας υπάγονταν στον ναύαρχο του στόλου, γεγονός που είχε ευεργετικά αποτελέσματα στη διοίκηση τους, αφού απέφευγαν έτσι την μόνιμη παραμονή Οθωμανού αξιωματούχου. Μόνο τρία νησιά εξαιρούνταν της δικαιοδοσίας του ναυάρχου του στόλου,η Άνδρος, η Σύρος και η Τήνος.  Η Ύδρα για πολύ καιρό ουσιαστικά αγνοούταν από την οθωμανική εξουσία και μόλις στα 1667 τη βλέπουμε να εντάσσεται στους αυτοκρατορικούς φορολογικούς καταλόγους. Προϊσταμένη δύναμη στο νησί ήταν δυο έγγαμοι ιερείς, που κανόνιζαν τα κοινά, καθώς και δυο εκλεγμένοι επίτροποι με έναν γραμματικό. Για την είσπραξη των φόρων υπήρχε ένας ταμίας ενώ, το νησί διέθετε δική του πολιτοφυλακή για την τήρηση της τάξης. Η δικαιοσύνη απονεμόταν από ένα κοσμικό δικαστήριο, την καγκελαρία, και από ένα εκκλησιαστικό. Η μόνη υποχρέωση των Υδραίων, πέραν της φορολογίας, ήταν να συνεισφέρουν στο οθωμανικό ναυτικό έναν αριθμό ναυτών, τους καλιοντζίδες, τους οποίους και αναλάμβαναν να τρέφουν και να μισθοδοτούν.  

Τα Ζαγοροχώρια σχηματίζουν μεταξύ 1681- 1688 μια ομοσπονδία 47 χωριών, χωρίς ούτε έναν Τούρκο κάτοικο. Υπόκεινται στην δικαιοδοσία της βασιλομήτορος και  εκλέγουν τον δικό τους πρόεδρο που κατοικεί στα Ιωάννινα. Στην Ήπειρο υπάρχουν πολλές αντίστοιχες συνομοσπονδίες, όπως τα Βλαχοχώρια, με τα δυο κεφαλοχώρια τους Συράκω και Καλαρρύτη να δεσπόζουν. Διευρυμένα προνόμια έχουν και τα Μαδεμοχώρια ήΧάσσικα χωριά της Χαλκιδικής. Αυτό συνέβαλε στην ανάδειξη μιας ξεχωριστής τάξης εντός των κοινοτήτων, των κοτζαμπάσηδων, που προήχθησαν, επί τουρκοκρατίας, σε φοροεισπράκτορες και διαμεσολαβητές με την ανώτατη εξουσία. Αργότερα θα αποτελέσουν τον κορμό της πολιτικής ηγεσίας των επαναστατημένων χριστιανών, φέροντας όμως και τα «κουσούρια» της, επί αιώνες, συνύπαρξης τους με το διεφθαρμένο οθωμανικό σύστημα… Επιπρόσθετα έξοδα εξοικονομούνταν για την αυτοκρατορία, από την παραχώρηση της κοινωνικής πρόνοιας στους ίδιους τους κατακτημένους. Στις αυτόνομες κοινότητες λειτουργούν, με κοινοτικά έξοδα ή πλουσίων, πλήθος σχολείων, νοσοκομείων, ορφανοτροφείων. Ειδικά στα σχολεία, έστω και ατελώς, λόγω και της στάσης της εκκλησίας απέναντι στην κοσμική παιδεία, φυτεύονται οι πρώτοι σπόροι της αμφισβήτησης της οθωμανικής εξουσίας. Από την άλλη το κυριότερο μειονέκτημα των αυτόνομων κοινοτήτων, για το αυτοκρατορικό σύστημα εξουσίας, ήταν η μη επαρκής αφομοίωση των γηγενών πληθυσμών στον μηχανισμό της αυτοκρατορίας. Μέχρι και τα ορλωφικά, στα 1770, καμία σοβαρή ένδειξη διατάραξης του modus vivendi δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Μικρές τοπικές εστίες έντασης αφορούν περισσότερο κατάχρηση εξουσίας, από πλευράς οθωμανικών αρχών, γεγονός που επισείει πολλές φορές την τιμωρία του Οθωμανού αξιωματούχου, χωρίς κανένα άλλο συνολικότερο απελευθερωτικό αίτημα. Ο ξεσηκωμός του 1821 έθεσε τέλος στην συνύπαρξη του Rum millet με τους Οθωμανούς, οδηγώντας και τις δυο πλευρές σε ωμότητες, που ποτέ μέχρι τότε δεν είχαν πάρει τέτοια έκταση. Ενδεικτική είναι η σφαγή της Τριπολιτσάς τον Σεπτέμβρη του 1821 και τα αντίποινα των Οθωμανών με την σφαγή της Χίου τον Απρίλη του 1822. Το σύστημα αυτό εν τέλει καλλιέργησε ένα ισχυρό τοπικιστικό πνεύμα, που δυσκόλεψε πολύ το μικρό ασθενικό κράτος να επιβάλλει την εξουσία του σε όλη την επικράτεια του. Η περίπτωση της Μάνης (ξανά…) είναι χαρακτηριστική. Δια μέσου του θεσμού των αυτόνομων κοινοτήτων κάθε millet διατήρησε ανέπαφη την πολιτιστική ιδιαιτερότητα τού, αφού κανείς σουλτάνος δεν διαμόρφωσε έναν κρατικό θεσμό αφομοίωσης των γηγενών πληθυσμών. Όσο οι φόροι εισπράττονταν και τηρούνταν η αυτοκρατορική νομιμότητα, τα millet της αυτοκρατορίας απολάμβαναν της pax ottomanica.

Ο ισχυρότερος ήρωας των Αχαιών στην επική παράδοση φέρει όνομα, το οποίο έχει γνήσια μυκηναϊκή καταγωγή, αφού απαντά στις μυκηναϊκές πινακίδες της Εποχής του Χαλκού ως όνομα καθημερινών ανθρώπων και στην Κνωσό και στην Πύλο (Αχιλλεύς, Αχιλλήwει -ονομαστική και δοτική αντίστοιχα).Παλιότερα υπήρχε μια τάση να συνδεθεί το όνομα με το πρώτο στοιχείο του ονόματος των ποταμών Αχελώος και Αχέρων, όπου η ρίζα αχ- θα συνδεόταν με την έννοια «ύδωρ, νερό» και ίσως να είχε και χθόνιες συνδηλώσεις.
Σήμερα η άποψη αυτή έχει γενικά εγκαταλειφθεί και οι περισσότεροι ειδικοί συνδέουν το όνομα με τη ρίζα της λέξης ἄχος (=πόνος, θλίψη, στενοχώρια, άγχος αγωνία, λύπη). Η σύνδεση αυτή είχε γίνει ήδη από την αρχαία εποχή και αναβίωσε χάρη σε τρεις σπουδαίους φιλολόγους της σύγχρονης εποχής, τους Kretschmer, Palmer και Nagy. 
Ο πρώτος θεωρεί ότι το όνομα σχηματίστηκε ως εξής (οι τύποι με αστερίσκο είναι υποθετικοί):ἄχος > *ἀχίλος (όπως οργή > οργίλος) > Ἀχιλλεύς. Στην περίπτωση αυτή το όνομα θα σήμαινε «αυτός που έχει τάση για ἄχος» με το ἄχος να έχει μια από τις σημασίες που αναφέρονται παραπάνω. Ομοίως οργίλος = αυτός που έχει τάση για οργή.
Οι Palmer και Nagy θεωρούν ότι το όνομα είναι σύνθετο, ἄχος + λαwός (= στρατός), και σχηματίστηκε ως εξής:ἀχι- (η μορφή που παίρνουν αντίστοιχα ουσιαστικά κατά τη σύνθεση. Πβ. κῦδος > κυδι-άνειρα / κάλλος > καλλι-άνασσα) > *Ἀχί-λαwος > Αχιλλεύς. Στην περίπτωση αυτή το όνομα θα ήταν υποκοριστικό. Πβ. Πατροκλέwης > Πάτροκλος, Εχέλαwος > Έχελος, Πενθίλαwος > Πένθιλος. Ο διπλασιασμός του συμφώνου (εδώ -λλ-) είναι συχνός στα υποκοριστικά (π.χ. Χάριλλος < Χαρίλαος, Κλεόμμας < Κλεομένης), το ίδιο και η κατάληξη -εύς (Αλεξεύς < Αλέξανδρος). Στην περίπτωση αυτή το όνομα θα σήμαινε «αυτός που προκαλεί ἄχος στον στρατό»

παλιά επαγγέλματα

http://www.greek-language.gr/greekLang/portal/blog/archive/2016/09/28/7413.html

λογοτεχνία

Βαν Κονγκ

http://www.classicfm.com/instruments/piano/best-pianists-ever/#4AozVHgs7ATe3ZdM.97

25 great pianists

Martha Argerich (1941-)

The world woke up to the phenomenal talent of the Argentinian pianist Martha Argerich in 1964 when she won the International Chopin Piano Competition at the age of 24.

Myra Hess (1890-1965)

Dame Myra Hess, as she eventually became, is famous not so much for winning a scholarship to the Royal Academy of Music at the age of 12, nor of performing with the legendary conductor Sir Thomas Beecham when she was 17 – but for the series of concerts she gave at the National Gallery during WWII. During the war, London’s music venues were closed to avoid mass casualties if any were hit by bombs. Hess had the idea of using the Gallery to host lunchtime concerts.

Mitsuko Uchida (1948-)

The Japanese-British pianist Mitsuko Uchida was recently made a Dame – demonstrating her vital importance to the music world. She studied in Vienna and gave her first recital in the town when she was just 14. Best known for her performances of Mozart, Beethoven and Chopin she's also made world-class recordings of works by Schubert and, more recently, Schumann.

Tο λουλούδι του λωτού καιρό συμβόλιζε τη δημιουργία, τη γονιμότητα και, πάνω απ' όλα, την καθαρότητα, όπως αυτό το όμορφο λουλούδι αναδύεται. Αντιπροσωπεύει επίσης την ομορφιά και το χάσμα μεγαλώνει, διότι χωρίς να μουτζουρωθεί τα νερά που (η ρίζα είναι στη λάσπη, το στέλεχος στο νερό και λουλούδι στον ήλιο) περιβάλλουν.

Στην ινδουιστική πίστη, συμβολίζει την εσωτερική ομορφιά, "ζουν στον κόσμο χωρίς να τον συνδέσετε με ό, τι το περιβάλλει."

Στην Αίγυπτο, αυτή η άτυπη λουλούδι συμβολίζει "την εκδήλωση", δηλαδή η γέννηση και αναγέννηση φαίνεται ότι ανοίγει και κλείνει ανάλογα με την ηλιακή κίνηση και, επιπλέον, συνδέεται με τους θεούς νεφερτέμ και Re. Να θυμάστε ότι το μπλε λωτός ήταν σεβαστός από φαραώ της Αιγύπτου έχουν ιερό και μαγικές χαρακτηριστικά που σχετίζονται με την αναγέννηση.

Το λουλούδι του λωτού είναι ένα είδος νούφαρο, των οποίων οι ρίζες είναι θεμελιωμένη στη λάσπη και λάσπης λίμνες και τις λίμνες. Η Lotus ανεβαίνει στην επιφάνεια για να ανθίσει με αξιοσημείωτη ομορφιά. Ο συμβολισμός είναι ιδιαίτερα σε αυτή την ικανότητα να αντιμετωπίσει το σκοτάδι και να ανθίσει τόσο καθαρά, τόσο όμορφο και τόσο ξεχωριστό σε τόσους πολλούς ανθρώπους.

 Πριν από την αυγή, που ανεβαίνει από τα βάθη και πάλι, για να αυξηθεί και πάλι στην επιφάνεια, όπου ανοίγει τα πέταλά του και πάλι. Λόγω αυτής της τυπολατρίας, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι που συνδέονται το λουλούδι του λωτού με τον ήλιο θεό Ρα, επειδή το λουλούδι κλείνει το βράδυ και ανοίγει κάθε πρωί με την αναβίωση του ήλιου.

Το λουλούδι του λωτού είναι ένα ιερό φυτό στην αρχαία Αίγυπτο, όπου απεικονίζεται μέσα στις  πυραμίδες και τα αρχαία παλάτια της Αιγύπτου.

http://www.mathimataistorias.gr/index.php/vinteothiki/arxaiotita/klasiki-ellada-3d
περιήγση στην αρχαία Ελλάδα σε 3D

https://www.museodelprado.es/coleccion

https://www.sansimera.gr/articles/666

Fantasia on a Theme by Thomas Tallis ή Tallis Fantasia.

Τον πυρήνα του έργου αποτελεί ο θρησκευτικός ύμνος Why Fum'th In Fight? ενός σημαντικού συνθέτη της Αναγέννησης, του άγγλου Τόμας Τάλις (1505-1585), εξού και η αναφορά του ονόματός του στον τίτλο της σύνθεσης. Ο Τάλις έντυσε με μουσική τις δύο πρώτες στροφές του Δεύτερου Ψαλμού του Δαυίδ «Ίνα τι εφρύαξαν έθνη..». 

Ο Ραλφ Βον Γουίλιαμς, που ήταν βαθύς γνώστης της αγγλικής αναγεννησιακής μουσικής και εμπνεύστηκε απ’ αυτήν, το συνέθεσε στις αρχές του 1910 και το πρωτοπαρουσίασε στις 6 Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου στο χορωδιακό φεστιβάλThree Choirs Festival του Γκλόστερ, ένα από τα αρχαιότερα του κόσμου.

Το 395 ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Αρκάδιος μετέφερε από τα Ιεροσόλυμα στην Κωνσταντινούπολη τη ζώνη της Θεοτόκου, ένα από τα λιγοστά κειμήλια του επιγείου βίου της Παναγίας, κατασκευασμένη από τρίχες καμήλας. Την τοποθέτησε σε μία χρυσή θήκη, που ονομάστηκε Αγία Σωρός, και την εναπόθεσε στοΤμήμα της Τιμίας Ζώνης βρίσκεται στη Μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους, δωρεά του Σέρβου ηγεμόνα Λάζαρου (1371-1389). Ναός αφιερωμένος στην Τίμια Ζώνη υπάρχει στην Αθήνα (Πατήσια).

Απολυτίκιο

Θεοτόκε αειπάρθενε, των ανθρώπων η σκέπη, Εσθήτα και Zώνην του αχράντου σου σώματος, κραταιάν τη πόλει σου περιβολήν εδωρήσω, τω ασπόρω τόκω σου άφθαρτα διαμείναντα, επί σοι γαρ και φύσις καινοτομείται και χρόνος, διο δυσωπούμεν σε, ειρήνην τη πολιτεία σου δώρησαι, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος. 

http://www.ww2.gr/
B Παγκόσμιος πόλεμος

https://www.theguardian.com/cities/2016/aug/15/lost-cities-6-thonis-heracleion-egypt-sunken-sea
The lost city of thronis-Heracleion found

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Chinese_inventions

Chinese inventions

http://plastelini.xyz/%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CE%B1/?utm_content=buffera4f25&utm_medium=social&utm_source=facebook.com&utm_campaign=buffer

Kινηματογραφική παιδεία

http://www.teachingideas.co.uk/writing/six-word-sentences

http://www.classicfm.com/instruments/piano/best-pianists-ever/

Οι καλύτεροι πιανίστες όλων των εποχών

http://restaurars.altervista.org/gaudi-e-casa-battlo-funzionalita-e-poesia/
See the Casa Battlo

http://www.bl.uk/collection-items/abolitionist-poetry-book-for-children

poetry book for children againt slavery

Μία από τις συγκλονιστικότερες σελίδες της βυζαντινής ιστορίας είναι η συνδυασμένη επίθεση των Αβάρων και των Περσών εναντίον της Κωνσταντινούπολης τον Αύγουστο του 626 κι ενώ ο αυτοκράτορας Ηράκλειος είχε εκστρατεύσει στη Μικρά Ασία εναντίον των Περσών. Οι Βυζαντινοί επικράτησαν και απέδωσαν τη νίκη τους στην Παναγία, στην οποία αφιέρωσαν τον «Ακάθιστο Ύμνο».

Όταν ο Ηράκλειος ανέλαβε την εξουσία στο Βυζάντιο (610), η αυτοκρατορία βρισκόταν σχεδόν υπό κατάρρευση, από την άφρονα διακυβέρνηση του στρατηγού Φωκά. Οι Σλάβοι άρχισαν να γίνονται και πάλι απειλητικοί, όπως και οι Άβαροι, νομαδικός λαός μογγολικής καταγωγής, που είχε εγκατασταθεί στις ουγγρικές πεδιάδες.

Ο πιο μεγάλος κίνδυνος, όμως, εξακολουθούσε να είναι οι Πέρσες, που δια του βασιλιά τους Χοσρόη Β’ ήθελαν να διώξουν τους Βυζαντινούς από την Ανατολική Μεσόγειο. Το 614, μάλιστα, κυρίευσαν την Ιερουσαλήμ και μετέφεραν τον Τίμιο Σταυρό στην πρωτεύουσά τους.

Μία από τις πρώτες προτεραιότητες του νέου αυτοκράτορα ήταν το ξεκαθάρισμα των σχέσεων Βυζαντίου και Περσίας. Η απόφασή του ήταν να τις λύσει με τα όπλα και γι’ αυτό το λόγο συγκρότησε ισχυρό στρατό. Προσέδωσε, μάλιστα, στην εκστρατεία του χαρακτήρα ιερού πολέμου, αφού το σύμβολο του Χριστιανισμού βρισκόταν ακόμη σε χέρια απίστων. Πρώτα, όμως, φρόντισε να κλείσει συμφωνία με τους Αβάρους για να έχει τα νώτα του καλυμμένα.

Ο πόλεμος με τους Πέρσες κράτησε έξι χρόνια (622-628) και ήταν μία σκληρή αναμέτρηση ανάμεσα στις δύο μεγάλες δυνάμεις της εποχής. Ο Χοσρόης δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια και για να αντιμετωπίσει τον Ηράκλειο ήλθε σε συμφωνία με τον χαγάνο (ηγεμόνα) των Αβάρων για κοινή δράση εναντίον των Βυζαντινών.

Πράγματι, στις αρχές Μαΐου του 626, οι Άβαροι συνεπικουρούμενοι από σλαβικά φύλα - Χρωβάτες (Κροάτες) και Σέρβους - πολιόρκησαν κατ’ αρχάς τη Θεσσαλονίκη επί 33 ημέρες και αφού απέτυχαν, στράφηκαν προς την Κωνσταντινούπολη, έξω από τα τείχη της οποίας έφθασαν στις 29 Ιουνίου. Το ίδιο διάστημα έφθασε από τη Μικρά Ασία και μία περσική στρατιά υπό τον Σαρβαραζά, η οποία στρατοπέδευσε στη Χαλκηδόνα. Η Πόλη κλείστηκε από παντού. Στις 30 Ιουλίου, οι Άβαροι έστησαν πολιορκητικά μηχανήματα και την επομένη άρχισαν την επίθεση. Η δύναμη που παρέταξαν αριθμούσε από 80.000 έως 2.500.000 άνδρες, σύμφωνα με διάφορες πηγές. Το πιθανότερο, όμως, ήταν να μην ξεπερνούσαν τους 150.000 άνδρες.

Η κατάσταση ήταν κρίσιμη για τους πολιορκούμενους, καθώς ο Ηράκλειος βρισκόταν εκτός της Κωνσταντινούπολης, πολεμώντας τους Πέρσες στη Μικρά Ασία. Στη θέση του είχε αφήσει τον ανήλικο γιο του Κωνσταντίνο, τον οποίο επιτρόπευαν ο πατριάρχης Σέργιος και ο μάγιστρος Βώνος.

Από την πρώτη στιγμή της πολιορκίας οι Βυζαντινοί γνωρίζοντας τον άπληστο χαρακτήρα του χαγάνου προσπάθησαν να τον δελεάσουν με χρήματα και χρυσό. Αυτός παρέμεινε ασυγκίνητος και ζητούσε μετ’ επιτάσεως την παράδοση της Πόλης. Είχε φαίνεται τους λόγους του, καθώς οι Βυζαντινοί υποδαύλιζαν με διάφορους τρόπους τις τάσεις ανεξαρτησίας που επεδείκνυαν οι Σλάβοι έναντι των Αβάρων.

Ο χαγάνος σε μία κίνηση αντιπερισπασμού έριξε μέσα στον Κεράτιο κόλπο μονόξυλα πλοιάρια, τα οποία είχαν κατασκευάσει σλάβοι, προκαλώντας αναταραχή στους Βυζαντινούς. Στις 3 Αυγούστου έριξε και τα υπόλοιπα μονόξυλα που διέθετε στο Βόσπορο, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως αποβατικά για τη μεταφορά των περσικών δυνάμεων.

Στις 6 Αυγούστου, οι Άβαροι επιτέθηκαν σ’ ένα ασθενές τμήμα των τειχών της Κωνσταντινούπολης και κατέλαβαν την εκκλησία της Παναγίας των Βλαχερνών, στην οποία οχυρώθηκαν. Την επομένη, το κατασκοπευτικό δίκτυο των Βυζαντινών είχε μία μεγάλη επιτυχία. Πληροφορήθηκε το σύνθημα της επίθεσης των σλαβικών πλοιαρίων, που ήταν το άναμμα πυράς από μία συγκεκριμένη θέση, που ονομαζόταν «Πτερόν». Ο Βώνος έδωσε διαταγή να ανάψουν φωτιές στη θέση «Πτερόν», οι οποίες προκάλεσαν την άκαιρη επίθεση των σλαβικών πλοιαρίων και καθώς ήταν προετοιμασμένοι οι Βυζαντινοί κυριολεκτικά τα αποδεκάτισαν. Την ίδια τύχη είχαν και τα μονόξυλα που μετέφεραν Πέρσες στρατιώτες από τη Χαλκηδόνα, τα οποία βυθίσθηκαν από το βυζαντινό ναυτικό. Γύρω στους 4.000 Πέρσες έχασαν τη ζωή τους.

Οι πολιορκημένοι πήραν θάρρος και από την πληροφορία ότι πλησιάζει με στρατό ο αδελφός του αυτοκράτορα, Θεόδωρος. Βγήκαν από τα τείχη και πέρασαν στην αντεπίθεση. Ο χαγάνος έλυσε την πολιορκία και με τον στρατό του αποχώρησε. Από τότε, οι Άβαροι δεν ξαναενόχλησαν τους Βυζαντινούς και εξαφανίστηκαν από τον ορίζοντα της αυτοκρατορίας. Από την πλευρά του, ο επικεφαλής της περσικής στρατιάς Σαρβαραζάς «επέστρεψε μετ’ αισχύνης» στην πατρίδα του, όπως αναφέρουν οι χρονικογράφοι της εποχής.

Η θριαμβευτική νίκη των Βυζαντινών αποδόθηκε στην Παναγία. Ο Πατριάρχης, ο νεαρός Κωνσταντίνος, με όλους του επισήμους και τον λαό πήγαν στο ναό Παναγίας των Βλαχερνών και όλοι όρθιοι έψαλλαν τον λεγόμενο «Ακάθιστο Ύμνο» στην Παναγία, αποδίδοντας τα «νικητήρια» και την ευγνωμοσύνη τους στην «Τη υπερμάχω στρατηγώ».

http://www.museumwnf.org/

http://www.discoverislamicart.org/pm_partner_list_eiac.php?type=museum

discover islamic art

A team of archeologists led by Professor Kutalmış Görkay of Ankara University recently unearthed three ancient Greek mosaics in the Turkish city of Zeugma near the border of Syria. The excavation project, which began in 2007, was spurred on by flooding in the area due to the construction of a dam. Fearing that the ancient treasures of Zeugma would be lost forever, archeologists rushed to excavate, protect, and conserve the relics of the past, including the remarkably intact glass mosaics that date back to the 2nd century BC. Although part of the city is now submerged underwater, excavations continue in the hopes of uncovering more historical artifacts.

According to Görkay, the colorful mosaics were integral parts of homes millennia ago. Depicting various mythological figures such as gods, goddesses, and ancient heroes, the mosaics were installed in a room so that guests could admire them while chatting and drinking. Subject matter was carefully selected according to the function of a room—for example, a bedroom might feature a mosaic that portrayed lovers such as Eros and Telete. Mosaics also reflected the homeowner's tastes and intellectual interests. The ancient city of Zeugma has a history that dates back to the 3rd century BC, when it was established as a Greek settlement called Seleucia by Seleucus I Nicator, one of Alexander the Great’s commanders. In 64 BC, the Romans conquered and renamed the town "Zeugma," a word meaning "bridge" or "crossing" in ancient Greek. For several centuries, Zeugma served as one of the most important centers of the Eastern Roman Empire thanks to its geographic location on the border between the Greco-Roman world and the Persian Empire. As the Roman Empire declined, so did Zeugma, until it finally fell in AD 253 when Sassanids from Persia attacked the city. For over a thousand years, the importance and grandeur of the former cultural crossroads was forgotten, until new life began to be breathed into the city thanks to attention from the ongoing excavations.

This is how to be happier, according to brain science

Gratitude creates happiness. I’m not advocating worry, guilt, and shame as the path to happiness. The illustration shows why we tend to succumb to thoughts that fuel these emotions. The real neural antidepressant is gratitude. Gratitude boosts levels of serotonin and dopamine—the brain’s happy chemicals and the same chemicals targeted by antidepressant medications. The striking thing about gratitude is that it can work even when things aren’t going well for you. That’s because you don’t actually have to feel spontaneous gratitude in order to produce chemical changes in your brain; you just have to force yourself to think about something in your life that you appreciate. This train of thought activates your brain to make you feel happier.

Labeling negative feelings dilutes their power. There is an amazing amount of power in simply labeling your negative emotions. In one study, participants underwent fMRI scans of their brains while they labeled negative emotions. When they named these emotions, the brain’s prefrontal cortex took over and the amygdala (where emotions are generated) calmed down. This effect doesn’t just work with your own emotions; labeling the emotions of other people calms them down too, which is why FBI hostage negotiators frequently rely on this technique.

Making decisions feels good. Similar to naming emotions, making decisions engages the prefrontal cortex, which calms the amygdala and the rest of the limbic system. The key is to make a “good enough” decision. Trying to make the perfect decision causes stress. We’ve always known that, but now there’s scientific research that explains why. Making a “good enough” decision activates the dorsolateral prefrontal areas of the brain, calming emotions down and helping you feel more in control. Trying to make a perfect decision, on the other hand, ramps up ventromedial frontal activity—which basically means your emotions get overly involved in the decision-making process.

It helps you to lend a hand. Taking the time to help your colleagues not only makes them happy but also makes you happy. Helping other people gives you a surge of oxytocin, serotonin, and dopamine, all of which create good feelings. In a Harvard study, employees who helped others were 10 times more likely to be focused at work and 40% more likely to get a promotion. The same study showed that people who consistently provided social support to others were the most likely to be happy during times of high stress. As long as you make certain that you aren’t overcommitting yourself, helping others is sure to have a positive influence on your happiness.

Our brains are wired for touch. Humans are social animals, to the point that our brains react to social exclusion in the same way that they react to physical pain, with activity in the anterior cingulate and insula. Similarly, our brains are hardwired to interpret touch as social acceptance. Touch is one of the primary stimuli for releasing oxytocin, which calms the amygdala and, in turn, calms emotions. There are even studies that show that holding hands with a loved one actually reduces the brain’s response to pain. You might think that’s bad news for people who are socially isolated, but studies show that a massage increases serotonin by as much as 30%. Touch reduces stress hormones, decreases the perception of pain, improves sleep, and reduces fatigue.

Bringing It All Together

Kolb’s research highlights just how amazing the brain is, and he summarized his findings succinctly when he said, “Everything is interconnected. Gratitude improves sleep. Sleep reduces pain. Reduced pain improves your mood. Improved mood reduces anxiety, which improves focus and planning. Focus and planning help with decision-making. Decision-making further reduces anxiety and improves enjoyment. Enjoyment gives you more to be grateful for, which keeps that loop of the upward spiral going. Enjoyment makes it more likely you’ll exercise and be social, which, in turn, makes you happier.”

Do you think these tricks might work for you? Please share your thoughts in the comments section below, as I learn just as much from you as you do from me.

Dr. Travis Bradberry 

Μιχάλης Σουγιούλ

Όνομα γέννησης Μιχαήλ Σουγιουλτζόγλου
Γέννηση 1 Αυγούστου 1906
Τόπος γέννησης Αϊδίνιο, Οθωμανική αυτοκρατορία
Θάνατος 16 Οκτωβρίου 1958 (52 ετών)

Ο Μιχάλης Σουγιούλ (καλλιτεχνικό επώνυμο του Μιχαήλ Σουγιουλτζόγλου, Αϊδίνιο Μικράς Ασίας, 1 Αυγούστου 1906 - Αθήνα, 16 Οκτωβρίου 1958) ήταν σημαντικός Έλληνας συνθέτης ελαφράς μουσικής.

Σύντομο βιογραφικό
Γεννήθηκε στο Αϊδίνιο της Μικράς Ασίας. Η οικογένειά του, πλούσιοι δερματέμποροι, μετανάστευσε στην Αθήνα το 1920 και ο νεαρός τότε Μιχάλης αρχικά εργάσθηκε ως αυτοδίδακτος πιανίστας, πριν ταξιδέψει στη Μασσαλία για μουσικές σπουδές. Χρησιμοποιούσε το καλλιτεχνικό επώνυμο "Σουγιούλ" από το 1931, οπότε και περιόδευσε στην Ευρώπη ως μέλος Αργεντίνικης ορχήστρας. Ήταν συγγενής της Έλλης Σουγιουλτζόγλου-Σεραϊδάρη, της γνωστής προπολεμικής φωτογράφου "Nelly's". Πέθανε από (δεύτερο) εγκεφαλικό επεισόδιο το 1958 στην Αθήνα, αφήνοντας πίσω τον γιο του Θάνο, που έπεσε θύμα τροχαίου λίγα χρόνια μετά, και τις κόρες του Μαρία, Ηρώ και Αλίκη.

Υπήρξε πολυγραφότατος στο είδος της ελληνικής ελαφράς μουσικής κατά τον Μεσοπόλεμο και την πρωτη μεταπολεμική/μετεμφυλιακή δεκαετία, γράφοντας περισσότερα από 700 τραγούδια σε όλα τα στυλ, ταγκό, ρομάντζες, βαλς, καντάδες, δημοτικά, πατριωτικά και λαϊκά, και με μεγάλη εμπορική επιτυχία. Είχε γράψει μουσική για 45 θεατρικές επιθεωρήσεις και 10 κινηματογραφικές ταινίες (Ένα βότσαλο στη λίμνη, Σάντα Τσικίτα, Θανασάκης ο πολιτευόμενος, Το σωφεράκι "Μια ζωή την έχουμε" και άλλες), ενώ εργαζόταν ανελλιπώς ως μαέστρος σε μεγάλα νυχτερινά κέντρα της εποχής. Διετέλεσε μέλος της Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων και Μουσουργών, διευθυντής Ακρόασης της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και των εταιρειών δίσκων Cοlumbia και Parlophone.

Ανάμεσα στα γνωστότερα τραγούδια του, που παραμένουν κοσμαγάπητα για περισσότερο από μισόν αιώνα αφότου γράφτηκαν, συμπεριλαμβάνονται τα: «Ασ’ τα τα μαλλάκια σου», «Ας ερχόσουν για λίγο», «Κάτι με τραβά κοντά σου», «Ο μήνας έχει εννιά», «Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά», «Μας χωρίζει ο πόλεμος», «Το τσαρούχι», «Αρχισαν τα όργανα», «Απόψε το κορίτσι θέλει θάλασσα» (γνωστότερο και ως ο «Μανόλης ο Τραμπαρίφας»), «Το τραμ το τελευταίο», «Μια ζωή την έχουμε», «Αδύνατον να κοιμηθώ», «Άλα, άνοιξε κι άλλη μπουκάλα», «Άσε τον παλιόκοσμο να λέει», «Μονά - Ζυγά», «Άτιμη Τύχη», «Σβήστε με απ' τον χάρτη» και πάρα πολλά άλλα. Στο πασίγνωστο «Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά» χρησιμοποίησε τη μελωδία του δικού του τραγουδιού «Ζεχρά» (αρχικά γραμμένου το 1938 σε στίχους Αιμίλιου Σαββίδη) με νέους στίχους του Μίμη Τραϊφόρου γραμμένους για τη Σοφία Βέμπο.

Σε συνεργασία με τους Αλέκο Σακελλάριο και Χρήστο Γιαννακόπουλο, ως στιχουργούς, δημιούργησε μεταπολεμικά τη σχολή του "αρχοντορεμπέτικου", μία σχολή που συνδύαζε λαϊκότροπους -συνήθως χιουμοριστικούς- στίχους και μουσική, με δυτικότροπες ενορχηστρωτικές επιρροές. Πρώτο τραγούδι της σχολής αυτής ήταν «Το τραμ το τελευταίο» σε Αθηναϊκή τότε επιθεώρηση.

Ο Μιχάλης Σουγιούλ συνεργάστηκε με όλους τους δημοφιλείς ερμηνευτές της εποχής, όπως με τη Σοφία Βέμπο, με την οποία περιόδευε στο Αλβανικό μέτωπο, τη Δανάη, την Καίτη Μπελίντα, τον Τώνη Μαρούδα, την Κάκια Μένδρη, τη Στέλλα Γκρέκα, τη Μάγια Μελάγια, τον Νίκο Γούναρη, τις αδελφές Άννα και Μαρία Καλουτά ακόμα και τον Στελλάκη Περπινιάδη και άλλους.

http://teaching.uncc.edu/learning-resources/articles-books/best-practice/goals-objectives/writing-objectives

https://vialogues.com/

http://www.lessonwriter.com/

http://www.instructionaldesign.org/theories/index.html
learning theories

http://iscreta.gr/2016/01/%CE%BF-%CE%BC%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82/

μινωϊκός πολιτισμός

το θαλασσινό νερό στο δέρμα και στον οργανισμό του ανθρώπου 

1.Το θαλασσινό αλάτι θεωρείται ένα φυσικό καθαριστικό του αίματος

Το θαλασσινό νερό περιέχει μεγάλη ποσότητα βιταμίνης C, η οποία καταπολεμάει τις ελεύθερες ρίζες και μαγνήσιο που συνεισφέρει στην δράση των αντιοξειδωτικών. Από την άλλη το αλάτι της θάλασσας αποτοξινώνει τα κύτταρα του δέρματός μας και απορροφά τη σκόνη και τα τοξικά.

2.Το θαλασσινό νερό κάνει πιο απαλό και υγιές το δέρμα

Το θαλασσινό αλάτι έχει την ιδιότητα να απορροφά όλες τις τοξίνες από το δέρμα μας κάνοντας το πιο απλαό και υγιές. Όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες, όσοι κάνουν τακτικά μπάνια στην θάλασσα μπορούν να ενισχύσουν τον τόνο του δέρματος σε μεγάλο βαθμό. Το μαγνήσιο στο αλάτι μπορεί να εμποδίσει την κατακράτηση υγρών από το δέρμα σας κρατώντας το απαλό, σφριγηλό και νεανικό.

3.Το θαλασσινό νερό βελτιώνει τον κυτταρικό μεταβολισμό

Αντίστοιχα, το θαλασσινό αλάτι είναι πλούσιο σε ζωτικής σημασίας βιταμίνες και ανόργανα μέταλλα, τα οποία απαιτούνται για την σωστή λειτουργία των κυττάρων του δέρματος. Έτσι, γεμίζει τον οργανισμό με τις απαραίτητες θρεπτικές ουσίες ώστε να βελτιώσουν τον κυτταρικό μεταβολισμό, διατηρήσουν τους ιστούς ενυδατωμένους, ενώ ενισχύει την κυκλοφορία του αίματος στην επιφάνεια του δέρματος και να αυξάνει την αντοχή των κυτταρικών μεμβρανών.

4.Το θαλασσινό νερό είναι φυσικό πιλινγκ

Το θαλασσινό νερό είναι ένα φυσικό πίλινγκ, αφού το αλάτι χρησιμοποιείται κατά κόρον στις θεραπείες προσώπου γιατί βοηθά να απομακρύνεται το εξωτερικό στρώμα των νεκρών κυττάρων της επιδερμίδας. Ακόμα, η περιεκτικότητα του σε ασβέστιο βοηθάει στον βαθύ καθαρισμό των φραγμένων πόρων του δέρματος

http://apostolos1963.blogspot.gr/

ΜΑΡΩΝΊΤΗΣ

http://www.potheg.gr/Treasure.aspx?lan=1
 θΗΣΑΥΡΟΣ

https://pandoxeio.com/2011/08/31/aithrio58arkoudeas/

ιστοσελίδες

http://www.sansimera.gr/articles/646
Moυσική των νερών

https://www.thinglink.com/scene/810025409105100801

my image

https://www.thinglink.com/scene/808683413438464000

foto

Θάλασσα παντού
αρμονία ευτυχία
θα έρθει σε μας;

http://ancienttheater.culture.gr/el/i-genisi-tou-arxaiou-dramatos

Aρχαίο Θέατρο

Summer time

http://www.youclevermonkey.com/2014/10/exploring-lines.html
follow the lines and play

http://www.audiofilemagazine.com/reviews/read/113961/?platform=hootsuite

read the book

Το Karaköy
Σημείο αναφοράς της ιστορικότητας της περιοχής είναι οτι κατοικούνταν ήδη από τα προβυζαντινά χρόνια. Εδώ υπήρχε οικισμός με το όνομα Συκαί και όσες φορές σκεφτώ την ονομασία, φαντάζομαι την κατηφορία του Πέραν πολλές χιλιάδες χρόνια πριν με λιγοστά αρχαία κτίσματα και καταπράσινη, με τις συκιές να φτάνουν ως τα όρια της θαλάσσης και να ερωτοτροπούν πότε με τα ήρεμα νερά του Κεράτιου και πότε με τις απρόβλεπτες διαθέσεις του Βοσπόρου.
Κατά την βυζαντινή περίοδο η περιοχή αποτέλεσε την καρδιά του ιστορικού Γαλατά και σαν τρίτη και τελευταία ονομασία χρησιμοποιείται ως Καρακιόι, πιθανότητα λόγω των Καραιτών, μίας εβραικής κοινότητας που εγκαταστάθηκε στην περιοχή. Το Karaköy ήταν ανέκαθεν ένδοξη και ιστορική περιοχή και ένα από τα σπουδαιότερα εμπορικά κέντρα της Πόλης. Εδώ άλλωστε υπήρξε και το οικονομικό κέντρο ολόκληρης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας λόγω της Οθωμανικής τράπεζας αλλά και πολλών άλλων πιστωτικών ιδρυμάτων που άρχισαν να συγκεντρώνονται στην περιοχή από τα τέλη του 18ου αιώνα.
Φυσικά κάθε πέρασμα από το Κάρακιόι αργά ή γρήγορα θα καταλήξει στο διασημότερο ίσως στέκι του μπακλαβά, στον ιστορικό Güllüoğlu που από το 1949 έχει γλυκάνει γενιές και γενιές Πολιτών και επισκεπτών.
Το bedesten είναι ένα είδος κλειστής αγοράς με συγκεκριμένη αρχιτεκτονική που εμπνεύστηκε από την μορφή που είχαν τα πρωτοισλαμικά τζαμιά. Πρόκειται για μεγάλη αίθουσα με πολλές ενότητες που καθεμία διαθέτει τον δικό της τρούλο. Η εμπορική του χρήση αφορούσε κυρίως υφάσματα και άλλα πολυτελή αντικείμενα αλλά επίσης ο χώρος χρησιμοποιούνταν και ως σημείο φύλαξης καθετί πολύτιμου. 
http://tixamperiaapothnpolh2.blogspot.gr/2013/12/karakoy.html

https://www.artsy.net/article/matthew-how-mondrian-went-abstract
One of the most well-known abstract artists of the 20th century is Piet Mondrian, and his path to abstraction had all of the aforementioned attributes. However, while his abstract, gridded paintings grace the walls of museums around the world and have become icons of modern art in a way few others have, it’s unclear to most people how he arrived at his well-known style.