Με την κατάκτηση των Βαλκανίων οι Οσμανλήδες έρχονται αντιμέτωποι με μια νέα κατάσταση. Την διοίκηση μιας αχανούς αυτοκρατορίας. Από ένα μικρό σουλτανάτο της κεντρικής Μικράς Ασίας, με πληθυσμό τουρκομανικό, εξελίσσονται σε μια πολυεθνική αυτοκρατορία με πλήθος διαφορετικών λαών, θρησκειών και παραδόσεων, εν πολλοίς ξένων προς την τουρκομανική παράδοση και κουλτούρα. Έλληνες, Αλβανοί, Σλάβοι, Βούλγαροι, Εβραίοι και πολλοί ακόμη λαοί έπρεπε να ενταχθούν λειτουργικά στην αχανή αυτοκρατορία που δημιούργησαν οι απόγονοι του Οσμάν. Μια δύσκολη πρόκληση που απαιτούσε μαεστρία διπλωματική και πυγμή στρατιωτική, σε δόσεις όμως που ποίκιλαν ανάλογα με την περιοχή και το λαό που καλούνταν να υποτάξουν κάθε φορά οι Οσμανλήδες. Ουσιαστικά ο βαλκανικός κορμός, μέχρι το 1460, έχει υποκύψει στους Οθωμανούς «γαζήδες» , τους μαχητές της πίστης, που διεξάγουν την «τζιχάντ» , τον ιερό πόλεμο, σύμφωνα με τα κελεύσματα του ιερού Κορανίου. Το έργο της κατάκτησης αποδείχτηκε σχετικά εύκολο, αφού οι αδε